Maria Hendrica Josephina Groen-Bonink. *1905 +1986.
Roepnaam: Marie of Marietje.
Marie werd als 9e van twaalf kinderen geboren aan boord van het schip van haar vader, “de Theodora” dat op dat moment voer op de Zuid-Willemsvaart in de buurt van Veghel.
(Waar je toch bij schipperskinderen angst moet hebben voor verdrinking, leerde Marie pas zwemmen op haar 70ste).
Marie heeft op verschillende scholen gezeten. Een internaat in Genderingen, een schipperskinderenschool in Amsterdam en een huishoudschool. Hier leerde ze ook voor coupeuse. Na haar schooltijd ging ze werken in een atelier.
(Zij naaide later voor verschillende van haar schoondochters de trouwjurk, nooit voor haar eigen dochters)
Op haar 30ste (1935) trouwde ze in de Augustinuskerk te Nieuwendam met Louis Groen uit Buiksloot. Louis was geboren in Herne Duitsland. De vader van Louis werkte daar in die tijd in de bouw.
Ze kregen samen 9 kinderen waarvan de eerste vrij snel na haar geboorte stierf.
De reden van het overlijden van het eerste kind blijft altijd onduidelijk. Marie was ervan overtuigd dat de vroedvrouw het kind had laten vallen.
Na haar huwelijk begonnen ze in Amsterdam een sigarenzaak in de Bankastraat. Het was een moeilijk avontuur. Louis werkte in de bouw en Marie hield de sigarenwinkel open en deed daarbij wat naai- en verstelwerk. Het was hard werken maar daar hebben Louis en Marie nooit moeite mee gehad. De winkel werd geen succes en na een jaar moesten ze hem noodgedwongen sluiten.
In die tijd was het gewoon dat je de hele voorraad kocht van de groothandel/fabrikant en dan zelf probeerde deze met winst te verkopen. In verzekeringspapieren uit die tijd staat vermeld dat de gehele voorraad was verzekerd voor 1500 gulden.
Het is aan het eind van de 30er jaren dat Marie en Louis met een kind (Nico) verhuizen naar de Heggerankweg in Amsterdam Noord. Hier werden Jopie, Loek, Ria en Ans geboren. Aanvankelijk was het leuk wonen in Noord. Scholen dichtbij en familie dichtbij. Louis kwam tenslotte uit Buiksloot en Marie was van Nieuwendam. De oorlog was zoals voor velen de spelbreker. Vlakbij hun huis stonden de Fokker vliegtuigfabrieken. Deze waren regelmatig doelwit van zware bombardementen en dan moesten ze weer schuilen. Ze wilde graag weg uit die buurt.
Het verhaal gaat dat na het zoveelste verschrikkelijke bombardement Marie de kinderen meenam en het huis uit vluchtte. Ze ging lopend van de Heggerankweg naar Wormerveer naar haar schoonzus Alie die haar en haar kinderen opving.
Tegen het eind van de oorlog kregen ze een huis in Tuindorp-Oostzaan toegewezen en verhuisden ze naar de Meteorenweg. Louis werkte inmiddels bij de NDSM waar hij als timmerman een vaste betrekking had. De sociale omstandigheden waren een stuk beter. Geen last van bombardementen en niet zonder werk tijdens de feestdagen. Alleen die hongerwinter….. Marie was weer zwanger en kreeg bovendien last van TBC. Het was een zware tijd. Louis ging met de fiets aardappelen halen in de Zaanstreek die hem op de terugweg werden afgenomen door de Duitsers. Het was hard.
Voordat Louis bij de NDSM werkte zat hij bij een aannemer die hem voor Kerstmis ontsloeg om hem dan na Nieuwjaar weer aan te nemen. Op deze manier spaarde hij twee weken salaris uit….
Net na de oorlog werd Jos geboren waarna er nog twee kinderen Rein en Jan kwamen. Toen de laatste (Jan) werd geboren was Marie 45 jaar. Al haar bevallingen waren zwaar geweest. Toch zei ze dat ze geen van de kinderen had willen missen.
Behalve het eerste kind dat vlak na de geboorte stierf heeft ze al haar kinderen groot zien worden en is ze Oma geworden. Louis stierf in 1969.
Hoewel ze geen van de kinderen zou willen missen zei ze desgevraagd wel dat als ze het over zou doen, met de kennis van nu, er niet zoveel kinderen zouden zijn.
Toen de laatste het huis verliet nam ze de beslissing om het grote huis in Tuindorp te verlaten en verhuisde ze naar een bejaardenwoning in Nieuwendam. Misschien was dit wel niet de beste beslissing maar wel ingegeven door haar sociale gevoel dat het grote huis beter door een gezin kon worden bewoond dan door een vrouw alleen. Ze vertrok van de Meteorenweg waar ze meer dan 20 jaar gewoond had en kwam in een flatje in Nieuwendam. Na een paar jaar vertrok ze ook hier en verhuisde naar Purmerend waar ze in een aanleunwoning kwam. Toen er een plaats vrijkwam in het bejaardenhuis nam ze daar haar intrek. Het zou haar laatste woning worden.
In 1985, ruim 15 jaar na Louis, stierf ze in het bijzijn van haar kinderen in het St.Jozef-huis in Purmerend.
Na de crematie werd haar as uitgestrooid over zee. Geboren op het water, teruggekeerd op zee.
Marie en Louis hebben:
9 kinderen
14 kleinkinderen
24 achterkleinkinderen
1 achterachterkleinkind
Oktober 2016
jg